Στοιχηματίζω ένα θάρρος με τον ξάδερφό μου και του δίνω μια χειραψία

Σε ένα τολμηρό παιχνίδι αλήθειας ή θάρρους, βρέθηκα σε μια συμβιβαστική κατάσταση.Τα κωλομέρια ήταν ψηλά, και η πρόκληση ήταν να δώσω στον ξάδερφό μου, ένα νεαρό, ακαταμάχητο Λατίνα καρφί, μια μαλακία.Σαν μικροκαμωμένη, με καμπύλες μελαχρινή με φλογερό πνεύμα, δεν άντεξα στη συγκίνηση.Βρέθηκα να σκύβω, με τα χέρια μου να φτάνουν τον εντυπωσιακό ανδρισμό του, έτοιμα να κάνουν το βήμα.Με ένα συνδυασμό ενθουσιασμού και τρόμουφερότητας, άρχισα να χαϊδεύω το σκληρό μήκος του, τις κινήσεις μου ρυθμικές και σκόπιμες.Η προσμονή χτίστηκε καθώς ένιωθα την καυτή του ανάσα στο λαιμό μου, τα χέρια του λύγισαν τα μαλλιά μου, με έδεσαν στο χορό, ενώ η καρδιά μας ήταν δεμένη σε ηλεκτρισμό.Η καρδιά μας συνδύθηκε με τις ανάσες μας. Καθώς πλησίαζε η κορύφωση, κατάλαβα ότι έπρεπε να τον γευτώ, και με ένα τελικό χτύπημα, τον πήρα στο στόμα μου, απολαμβάνοντας το αλμυρό τελείωμα.Η εμπειρία με άφησε ξέπνοο, ένα μείγμα φόβου και ηδονής μπλεγμένο.Αυτή είναι μια ιστορία απαγορευμένου καρπού, ένας νεαρός, καυλιάρης ερασιτέχνης που ενδίδει στις αρχέγονες ορμές της, μια στιγμή ακατέργαστου, αφιλτράριστου πάθους που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη μου.